Speelse Bever

Ik ben blij dat de laatste jaren de perceptie rond ondernemerschap is verbeterd. Er is een hele nieuwe positieve vibe ontstaan rond innoveren en ondernemen. De startups schieten als paddenstoelen uit de grond. Incubators (zoals bv. KBC StartIt) zorgen voor een vruchtbare voedingsbodem om goede ideeën te laten ontkiemen. We spreken nu ook al van scale-ups. Belgische software bedrijven zoals Showpad en Teamleader groeien uit tot internationale toppers, halen miljoenen € op voor internationale doorbraak en verdienen daarom onwijs veel respect van mij!

Er is steeds meer begrip en respect voor ondernemers, er is een groeiend besef dat ze een belangrijk onderdeel zijn van de motor van onze economie en (toekomstige) welvaart.

Naar schatting is 1 op 18 mensen wereldwijd ondernemer. Dat betekent dat ik deel uitmaak van een groep van 400 miljoen ondernemers. Oef, ik ben dus niet alleen! Beter nog, 2 op 3 mensen vindt ondernemerschap een goede keuze. Oef, mijn keuze heeft draagvlak!

Maar zoals Paul Jambers het in zijn gekende stijl zou afvragen:
Wie zijn die ondernemers? Wat doen ze? Wat drijft hen? 

Een interessante checklist. Ik kan ze alvast allemaal afvinken. Jullie?

Wat drijft mensen ertoe om te ondernemen? De top 5 is: (1) geld verdienen, (2) de flexibiliteit van  je eigen baas te zijn, (3) controle over het beslissingsproces, (4) het team kunnen samenstellen waarmee je wilwerken en (5) je eigen voetafdruk kunnen nalaten. Ik ben het grotendeels eens met die top 5, al is voor mij de volgorde niet juist. Voor mij is het eerder 5-2-3-4. Ik heb bewust punt 1 eruit gelaten, omdat geld verdienen als drijfveer wat mij betreft niet de juiste is. Het is een gevolg (hopelijk), maar geen doel op zich.

“Efficiëntie” is een enorme drijfveer in mijn ondernemen. Of anders gesteld, ik ben nogal allergisch aan inefficiënties! “Challenge the status quo” is voor mij ook een belangrijke drijfveer. Mijn hyper rationele geest neemt niet graag zaken klakkeloos aan, zeker als het om vastgeroeste ideeën gaat waar men op de duur soms zelfs niet meer goed weet waarom ze zo zijn. Daarom dat we met Hashting (www.hashting.com) zo hard de rendabiliteit van de alom tegenwoordige shop-promoties willen aanpakken (je weet wel: de -1€ korting hier, een 2+1 daar, een “knalprijs” ginder). In heel wat kanalen is er zelfs een schrijnend gebrek aan promoties (zoals  bv. in de horeca). Studies tonen aan dat de meeste promoties niet efficiënt en rendabel zijn en bovendien zijn die mechanieken al sinds tientallen jaren nagenoeg vastgeroest. Er wordt dus massaal geld verspild aan promoties en er is enorme nood aan innovatie, dat leek me dus een kolfje naar mijn hand. Gelukkig kwam ik 2 jaar geleden Karl De Beul tegen die al een hele poos op een geweldig concept aan het broeden was. Ik ben heel blij dat we nu 2 jaar geleden hebben besloten om op onze manier de wereld een klein beetje beter te maken.

Ik ga meteen ook even een domper op de feestvreugde zetten: 90% van de startups falen… omdat er geen markt was voor hun ideeën, omdat de cash op was, niet het juiste team samengesteld, te veel concurrentie was of er een prijs/kost probleem was. Heel erg jammer, zeker wetende dat 7 op de 10 ondernemers ervan overtuigd zijn dat hun ideeën beter zijn dan die van anderen.

In Vlaanderen leeft de perceptie dat als je gefaald bent, dat je dan ook een mislukkeling bent. Falen is niet echt een optie, maar het werkt ook immobilisme in de hand. Gelukkig is ook deze perceptie aan het keren! De meer Anglosaksische manier van kijken naar ondernemen begint aan terrein te winnen. Vrij vertaald: “Wie niet waagt, blijft maagd“of nog “Wie niet schiet, mist altijd“. Tenminste geprobeerd en een volgende keer mogelijk wel succesvol! In de US word je als ondernemer die “gefaald” heeft, met meer respect behandeld. Vanuit de idee dat “een ezel zich geen 2 keer aan eenzelfde steen stoot” is de kans op succes daarna groter… een mooie gedachte!

Blijkt dat ik het profiel heb van een typische ondernemer. Gemiddeld 40 jaar en getrouwd zo blijkt… dus leun ik met mijn 37 lentes dicht tegen dat gemiddelde aan. Bijna allen genoten een bachelor opleiding en de helft gingen daarna vrolijk nog wat verder studeren… alweer “check” in mijn geval met 5 jaar Handelsingenieur en nog een extra jaartje Master Na Master op de teller. En slechts 1% is van heel arme of rijke afkomst… juist! Ongeveer de helft is de eerste in hun familie om een eigen zaak op te richten, wat in mijn geval ook klopt. En 3 op 4 hebben eerst voor andere bedrijven gewerkt… nogmaals correct. Ik was niet echt een rebelse tiener… maar dat zal ik nu dan proberen goed te maken. Niemand is echt graag gemiddeld, maar het klopt toch heel erg in mijn geval.

Nu ga ik me even op glad ijs begeven, want over geld praten is nogal taboe in België. Wat verder lezen we dat een oprichter gemiddeld minder dan 50.000$ per jaar verdiend en daar heel wat uren meer voor werkt dan een gemiddelde werknemer. Ook dit klopt als een bus! Nu kan ik jullie verklappen dat die 50.000 in mijn geval een bedrijfskost is (niet te vergelijken met een bruto-loon en al helemaal niet met een netto-loon). Na aftrek van alle kosten en belastingen (en dat zijn er heel wat in ons Belgenlandje) schiet daar netto veel minder van over dan je wel zou denken. De tijd dat je nog lekker kon ‘optimaliseren’, ligt ook al wel achter ons. De voornaamste luxe die ik me permitteer is mijn auto (mijn fantastische BMW3), al heb ik die wel 2de hands gekocht. Bovendien heb je als ondernemer ook geen zekerheid over je loon van de komende maanden. Als de centjes niet binnenrollen, is het ‘kinnekloppen’. Als werknemer was mijn loon nl. veel hoger, had ik meer zekerheid op mijn loon en was mijn sociale bescherming ook veel beter geregeld, bij die verworven ‘luxe’ staan mensen niet altijd stil.

Maar ik klaag hier niet over, want ik heb andere drijfveren dan geld die belangrijker zijn, zoals jullie al konden lezen. Ik leg mijn hart en ziel in mijn bedrijf en wil op langere termijn het verschil maken. Het feit dat ik overdag kan gaan hardlopen zonder dat ik daarvoor verantwoording moet afleggen, het feit dat ik als papa wel geregeld de kinderen aan de schoolpoort kan afhalen, dat ik mij sociaal kan engageren, daar kan je geen prijs op kleven! 

In de afbeelding hiernaast lezen jullie een aantal tips om succesvol te zijn als ondernemer.

Geloof in jezelf! 

   Focus op wat je belangrijk vindt. 

   Bouw een goed team. 

   Geef nooit op. 

Deze zal ik maar op mijn “inspiration wall” hangen, thuis in mijn bureau. Of boven mijn bed, ik twijfel nog.

Nog enkele leuke feitjes om mee af te sluiten

• startups met 2 oprichters zijn het meest succesvol – check!
• Frankrijk en Italië zijn de minst ondernemende landen in Europa, gelukkig zijn het wel van de mooiste landen die ik ken!
• US is de grootste economie ter wereld, maar staat slechts op de 42ste plaats van meest ondernemende landen… Japan bekleedt de 4de laatste plaats, nochtans de 3de grootste economie ter wereld!
• 1 op 3 bedrijven zijn eigendom van vrouwen, ruimte voor verbetering dus!
• Silicon Valley heeft het beste startup ecosysteem, dichter bij huis zijn dat Tel Aviv (!), Londen, Berlijn en Parijs. US domineert wel, Europa hinkt achterop!

Met speelse en ondernemende groeten,

Bart